کیوان پورشب*

توسعه فناوری‌‌‌های نوین در بخش‌های مختلف، به‌ویژه اقتصاد با هدف حداکثرسازی منافع مادی ذی‌نفعان به شکل فزاینده‌‌‌ای در حرکت است و ساختارهای نرم در این منظومه به شکلی فزاینده از ابزارها و برنامه‌های کاربردی آن متاثر شده است. اهمیت و اعتبار داده‌‌‌ها که پایه اطلاعات و در نهایت دانش بشر امروز است بیش از گذشته مورد توجه است و اساس ارزش‌آفرینی‌های اقتصادی از همین توجه خاص، شکل می‌گیرد و دستیابی به منافع اقتصادی را ممکن ساخته است. در گذر زمان و با پیشرفت‌های فناورانه، جهان در بخش توسعه نرم‌افزارها و مدیریت داده‌محور، شاهد ظهور پدیده متمایزی تحت عنوان رمزارزها یا همان ارزهای دیجیتال است. موضوعی که تحولی شگرف در نظام پولی و مالی دنیا را سبب شده و توانسته ضمن افزایش امنیت اطلاعات، محصولی را در مراودات پولی دنیا معرفی کند که امکان جایگزینی با مسکوکات قبلی را دارد. چنین تحول شگرفی، فرصتی تازه‌‌‌ پیش روی تجار، فعالان اقتصادی، تولیدکنندگان و همه ذی‌نفعان اقتصاد قرار داده و در راس همه این موارد، نظامات سیاسی و دولت‌‌‌ها را در اقصی‌‌‌نقاط عالم متاثر ساخته است. اما این پدیده نوظهور محصول ساختاری مشهور به نام  «زنجیره بلوکی» یا بلاک‌چین است که توانسته داده‌ها را در قالب بلوک‌هایی معین قرار داده و روی هر بلوک را رمزنگاری کند و دسترسی به آن را محدود به اشخاص معینی کند تا ضمن بالا بردن امنیت و محدودیت سطح دسترسی به آنها، داده‌های متعدد و متنوعی را در بخش‌های مختلف، تبدیل به این بلوک‌های رمزنگاری‌شده کنند و سپس با اتصال آنها به یکدیگر، برای آنها ماموریت‌های مشخصی تعریف کنند تا زنجیره‌ای را برای هدف یا اهداف خاصی تشکیل دهند. به همین خاطر است که به این ساختار، زنجیره بلوکی گفته می‌شود.

منبع خبر