در دنیای ارزهای دیجیتال، با اصطلاحات DAC، DAO و Dapps حتماً آشنا شده‌اید. در این مقاله قصد داریم به بررسی DAC یا شرکت مستقل غیر متمرکز پرداخته و اهمیت آن در اکوسیستم کریپتو را توضیح دهیم. برای درک بهتر DAC، ضروری است که با مفهوم Dapps و تفاوت‌های آن با DAO نیز آشنا شویم.
تعریف DAC
DAC، که به عنوان شرکت مستقل غیر متمرکز نیز شناخته می‌شود، بخشی از ساختار DAO است. این نوع شرکت‌ها اقتصادات خود را بر اساس قوانین از پیش کدگذاری‌شده‌ای که به‌عنوان قراردادهای هوشمند عمل می‌کنند، مدیریت می‌نمایند.
به بیان ساده‌تر، DAC شرکتی است که توسط مجموعه‌ای از افراد به طور مستقل از یکدیگر اداره می‌شود. این شرکت‌ها تحت قوانین خاصی قرار دارند که در قالب برنامه‌های نرم‌افزاری بر روی بلاک چین پیاده‌سازی شده‌اند. برای درک بهتر DAC، باید ابتدا به مفهوم DAO بپردازیم.
DAO چیست؟
در سال ۲۰۱۴، ویتالیک بوترین در مقاله‌ای به تعریف DAO پرداخت و گفت: «دائو موجودیتی است که در فضای اینترنت زندگی کرده و به صورت مستقل فعالیت می‌کند اما برای انجام وظایف خاصی به نیروی انسانی نیاز دارد.» این بدان معناست که DAO برای انجام وظایف یک سازمان واقعی طراحی شده است.
DAO در حقیقت مجموعه‌ای از قوانین بر بستر بلاک چین اتریوم است که به‌عنوان قراردادهای هوشمند اجرا می‌شوند و می‌توانند مطابق با آن قوانین تصمیم‌گیری کنند.
Dapps چیست؟
برنامه‌های غیرمتمرکز یا Dapps، نرم‌افزارهایی هستند که بر روی بلاک چین یا شبکه‌های P2P اجرا می‌شوند و به دلیل عدم کنترل یک نهاد مرکزی، کاملاً غیرمتمرکز هستند.
دیوید جانستون در وایت پیپر خود تعاریف دقیقی از Dapp ارائه داده است: «یک Dapp باید متن‌باز، مستقل و بدون کنترل هیچ نهاد دیگری عمل کند. کلیه تغییرات نیز باید بر اساس نظرات کاربران انجام شود و داده‌ها به صورت رمزنگاری‌شده در یک بلاک چین عمومی ذخیره گردند.»
DACs چیست؟
مدل کسب‌وکار DAC، به‌طور خاص برای شمار زیادی از شرکت‌ها در فضای ارز دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اولین بار مفهوم DAC توسط دانیل لاریمر در سپتامبر ۲۰۱۳ مطرح شد. او اشاره کرد که «شرکت‌های خودمختار توزیع‌شده تحت کنترل قوانین تجاری تعریف‌شده‌ای قرار دارند که به‌صورت نرم‌افزار متن‌باز در دسترس هستند.»
این قانون‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که به دارندگان سهام این حق را می‌دهند که از مزایای مالی خود بهره‌مند گردند. برعکس، DAOها معمولاً سازمان‌های غیرانتفاعی هستند که درآمدهایشان از طریق مشارکت در اکوسیستم به دست می‌آید.
چگونه DAC کار می‌کند؟
DACها شبیه به شرکت‌های بزرگ سنتی عمل می‌کنند، اما از طریق قراردادهای هوشمند به‌طور خودکار اجرا می‌شوند. این سیستم به‌عنوان یک دارایی دیجیتال، اقدامات خود را با قوانین شفاف و عمومی انجام می‌دهد.
قدرت و تصمیم‌گیری در DAC میان اعضا توزیع می‌شود و هیچ یک از شرکت‌کنندگان موقعیت برتری نسبت به دیگران ندارند.
ویژگی‌های شرکت مستقل غیرمتمرکز
شرکت‌های مستقل توزیع‌شده مزایای قابل توجهی نسبت به ساختارهای سازمانی سنتی دارند:
توزیع‌شده:
شرکت‌های مستقل غیرمتمرکز توسط یک زنجیره بلوکی تأیید می‌شوند و هیچ یک از اعضا بر فرآیند تصمیم‌گیری تسلط ندارند. این به آنها امکان می‌دهد که ساختاری تعاونی و برابر داشته باشند.
خودمختار:
این شرکت‌ها به دلیل عدم نیاز به دخالت انسانی، دارای درجه بالایی از استقلال هستند و از مدل‌های مقاوم در برابر سانسور بهره‌مند می‌شوند.
جوانب مثبت و منفی DACs
جوانب مثبت DACs
خودمختاری و تمرکززدایی، از مزایای کلیدی DACها به‌حساب می‌آیند. تصمیم‌گیری‌ها به صورت جمعی و تنها بر اساس اجماع بین اعضا انجام می‌شود.
معایب DAC ها
DACها به دلیل عدم وجود چهارچوب قانونی مشخص، ریسک‌های بالایی برای سرمایه‌گذاران دارند و ممکن است به رسمیت شناخته نشوند. با این حال، این نوع سازمان‌ها توان بالقوه‌ای برای تحول در دنیای تجارت و اقتصاد ارائه می‌دهند.
