در دنیای مالی غیرمتمرکز یا دیفای، اصطلاحی به نام ییلد فارمینگ (Yield Farming) وجود دارد که به معنای سپردن دارایی‌ها به Dappها و دریافت بازده به ازای آن است. با توجه به نوسانات اقتصادی و نامشخص بودن وضعیت‌های ژئوپلیتیکی، بسیاری از سرمایه‌گذاران به دنبال راهکارهایی برای نقد کردن دارایی‌های خود هستند. اما این عمل ممکن است منجر به کاهش ارزش سرمایه آنها شود. به همین دلیل، استفاده از استیبل کوین‌ها به عنوان ابزارهایی برای به دست آوردن درآمد منفعل یکی از گزینه‌های جذاب مطرح شده است. در این مقاله، به بررسی عمیق‌تر ییلد فارمینگ استیبل کوین و معرفی برخی از پروتکل‌های معروف آن خواهیم پرداخت.
ریسک‌های فارم استیبل کوین
وقتی به ییلد فارمینگ استیبل کوین می‌اندیشیم، ضروری است که ریسک‌های تکنولوژیکی، ریسک‌های مربوط به استیبل کوین‌ها و همچنین APY یا APR واهی را مورد توجه قرار دهیم. ریسک‌های تکنولوژیکی شامل مسائل مربوط به پروتکل، کلاهبرداری، مشکلات قراردادهای هوشمند، افزایش کارمزد گس و ایرادات کد است.
عدم امنیت و نگرانی از بالاتر بودن APY یا APR نسبت به واقعیت، چالشی است که کمتر به آن توجه می‌شود. بسیاری از سرمایه‌گذاران تنها به درصدهای بالای APY توجه کرده و دیگر عوامل حیاتی را نادیده می‌گیرند. این مساله در پلتفرم‌های جدیدتر که به احتمال زیاد ارائه‌دهندگان بازدهی بالا هستند، نمود بارزی دارد.
همچنین، کارمزد مبادله و هزینه‌های گس نیز عواملی هستند که باید مدنظر قرار گیرد. برای مثال، اگر قرار باشد ۰.۳۵٪ از هر سواپ بابت کارمزد کسر شود و بازدهی سالیانه ۶٪ باشد، ممکن است در نهایت به نقطه سر به‌سر برسید. این نکات به ویژه در شبکه اصلی اتریوم قابل توجه است. مثلاً اگر کسی بخواهد ۱۰,۰۰۰ دلار USDC را در پلتفرم Yearn واریز کند و هزینه گس معادل ۱٪ از دارایی‌ها باشد، باید حدوداً دو ماه برای رسیدن به نقطه سر به‌سر صبر کند.
ییلد فارمینگ استیبل کوین
برای ورود به دنیای ییلد فارمینگ استیبل کوین، فرصت‌های متعددی برای کسب سود سالیانه بین ۵ تا ۳۰ درصد و بیشتر وجود دارد. این سودها به شرایط بازار بستگی دارد و در وضعیت‌های نزولی انتظار سود بالا غیرواقعی است. به طور کلی، استراتژی‌های متنوعی برای فارم استیبل کوین‌ها وجود دارد که شامل پروتکل‌های وام‌دهی بلوچیپ، ییلد اگریگیتورها، و پروتکل‌های وام‌دهی نسل دوم می‌شود.
پروتکل‌های ییلد فارمینگ استیبل کوین
در اینجا به بررسی برخی از معروف‌ترین پروتکل‌های ییلد فارمینگ استیبل کوین می‌پردازیم:
۱- پروتکل‌های وام‌دهی Blue Chip
در دنیای مالی سنتی، فدرال رزرو نرخ بهره وام‌دهی را تعیین می‌کند. اما در دیفای، هیچ نهاد مرکزی وجود ندارد که نرخ بهره را مشخص کند. پروتکل‌های بلوچیپ مانند Aave و Compound به عنوان شناخته‌شده‌ترین این پروتکل‌ها، نرخ‌های مطمئن‌تری را ارائه می‌دهند و کاربران می‌توانند از آنها انتظار بازدهی پایین‌تر ولی با امنیت بیشتر داشته باشند.
۲- پروتکل‌های وام‌دهی نسل دوم
با این که پروتکل‌های بلوچیپ مورد اعتماد هستند، برخی از دارایی‌ها را نمی‌توان به عنوان وثیقه وارد کرد. به همین دلیل، پروتکل‌های وام‌دهی نسل دوم، مانند Rari و Market، به عنوان منابع تامین نقدینگی برای پروژه‌های دیفای و بازی‌های محبوب مطرح‌اند.
۳- ییلد اگریگیتورها
این پروتکل‌ها وظیفه دارند تا استیبل کوین‌ها را به میل خود فارم کنند. یرن (Yearn) یکی از اصلی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین این پروتکل‌هاست که با به کارگیری استراتژی‌های متنوع، بازدهی را افزایش می‌دهد.
۴- پاداش تامین نقدینگی
تشویق به تامین نقدینگی در استخرهای معاملاتی و دریافت توکن‌های حاکمیتی در ازای آن، یکی از روش‌های مرسوم در دیفای است که به اصطلاح استخراج نقدینگی نامیده می‌شود. پلتفرم‌هایی همچون PancakeSwap و Uniswap این امکان را برای کاربران خود فراهم می‌کنند. به جای تمرکز بر چند پروتکل مشخص، کاربران باید به دنبال شناسایی فرصت‌های بهتر سرمایه‌گذاری باشند.
منابع برای شناسایی فرصت‌های فارمینگ
تعدادی وب‌سایت برای کمک به شناسایی بهترین فرصت‌ها در اختیار کاربران قرار دارد:
Defi.watch
این وب‌سایت به معرفی بهترین فرصت‌های فارمینگ استیبل کوین می‌پردازد و کاربران می‌توانند به اطلاعات دقیقی درباره استخرهای ییلد فارمینگ دست یابند.
DefiLlama
این پلتفرم امکان جستجوی فرصت‌های فارمینگ را با دسته‌بندی‌های مختلف فراهم می‌کند، از جمله پروژه‌ها و شبکه‌ها.
Coindix
این وب‌سایت می‌تواند فهرست به‌روز بهترین استخرهای ییلد فارمینگ استیبل کوین و درصد سود سالیانه آنها را ارائه دهد.
سخن پایانی
استفاده از فارم استیبل کوین‌ها می‌تواند منجر به ایجاد یک جریان درآمد منفعلانه در شرایط نامساعد اقتصادی شود. اما به دلیل نوسانات موجود در بازار و خطرات ناشی از فعالیت‌های غیرمتمرکز، ییلد فارمینگ استیبل کوین باید به عنوان یک فرصت محتاطانه بررسی شود. در نهایت، توجه به ریسک‌ها و هزینه‌ها مانند هزینه گس و نوسانات بازدهی یک ضرورت است.
