رویای یک شبکه نقدی الکترونیکی از نوع همتا به همتا به واقعیت پیوسته است، اما با استیبل‌کوین‌های مرکزی که بر اساس دلار آمریکا شکل گرفته‌اند، متأسفانه. این وضعیت برخی از طرفداران ارزهای دیجیتال را ناامید کرده است و سوالاتی را در مورد آینده ارزهای دیجیتال و نقش استیبل‌کوین‌ها به وجود آورده است.
ارزهای دیجیتال به عنوان یک نوع پول جدید متولد شدند که هدف آنها کاهش وابستگی به سیستم‌های مالی سنتی و دولت‌ها بود. بیتکوین، به عنوان اولین ارز دیجیتال، با وعده‌ی یک سیستم مالی غیرمتمرکز و امن شروع به کار کرد. اما زمان می‌گذرد و ما شاهد ظهور استیبل‌کوین‌ها هستیم؛ ارزهایی که به ارزش دارایی‌های دیگر (معمولاً دلار آمریکا) وابسته هستند. این شبه‌ارزها به عنوان یک پل بین دنیای ارزهای دیجیتال و سیستم مالی سنتی عمل می‌کنند.
استیبل‌کوین‌ها و مفهوم آنها
استیبل‌کوین‌ها به نوع خاصی از ارزهای دیجیتال اطلاق می‌شوند که برای کاهش نوسانات قیمت طراحی شده‌اند و بنابراین برای استفاده در تراکنش‌های روزمره و حفظ ارزش، مناسب‌تر می‌باشند. این نوع ارزها معمولاً به یک ارز فیات، مانند دلار، یا سبدی از دارایی‌ها متصل می‌شوند. هدف اصلی این است که کاربران از نوسانات شدید قیمت که ارزهای دیجیتال دیگر مانند بیتکوین با آن مواجه هستند، در امان باشند.
استیبل‌کوین‌ها به چند دسته تقسیم می‌شوند: استیبل‌کوین‌های بر مبنای فیات، استیبل‌کوین‌های مبتنی بر دارایی‌های واقعی و استیبل‌کوین‌های الگوریتمی. در میان این دسته‌ها، استیبل‌کوین‌های وابسته به دلار آمریکا بیشترین محبوبیت را دارند. از جمله معروف‌ترین آنها می‌توان به تتر (USDT)، USD Coin (USDC) و بایننس USD (BUSD) اشاره کرد.
چالش‌های استیبل‌کوین‌ها
گرچه استیبل‌کوین‌ها مزایای زیادی دارند، اما چالش‌های خاص خود را نیز همراه دارند. یکی از این چالش‌ها، اعتماد به نهادهایی است که این استیبل‌کوین‌ها را صادر می‌کنند. در حالی که ادعا می‌شود که هر واحد از یک استیبل‌کوین با یک دلار آمریکا تضمین شده است، اما برخی گزارش‌ها نشان داده‌اند که این نهادها ممکن است تمام ذخایر خود را برآورده نکنند.
همچنین، وابستگی به دلار آمریکا و سیستم مالی سنتی، موجب می‌شود که استیبل‌کوین‌ها نتوانند به طور کامل از محدودیت‌های حاکم بر سیستم مالی فعلی فرار کنند. این دقیقاً نقض اصولی است که ارزهای دیجیتال به دلیل آنها معرفی شده‌اند: استقلال مالی و عدم وابستگی به سیستم‌های مرکزی.
بیتکوین در مقایسه با استیبل‌کوین‌ها
بیتکوین به عنوان یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز، برخلاف استیبل‌کوین‌ها دارای نوسانات قیمتی بیشتری است. این نوسانات می‌تواند منجر به افزایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری برای برخی افراد باشد، اما برای کسانی که به دنبال حفظ ارزش و انجام تراکنش‌های روزمره هستند، ناخوشایند است. به همین دلیل، بیتکوین به عنوان یک راه‌حل برای تراکنش‌های روزمره و مصرفی چندان مناسب نیست.
از سوی دیگر، استیبل‌کوین‌ها به دلیل ثبات قیمتی که ارائه می‌دهند، می‌توانند به‌عنوان ابزاری مفید برای انجام تراکنش‌ها، به‌ویژه در مناطق با نوسانات شدید اقتصادی، استفاده شوند. آنها امکان انتقال آسان و سریع دارایی‌ها را بدون نیاز به نگرانی از نوسانات قیمت فراهم می‌کنند. بدین ترتیب، استیبل‌کوین‌ها به عنوان نوعی واسط برای ورود به دنیای بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند.
آینده ارزهای دیجیتال و استیبل‌کوین‌ها
با اینکه استیبل‌کوین‌ها به عنوان ابزاری برای تسهیل استفاده از ارزهای دیجیتال شناخته می‌شوند، اما انتقادات زیادی را به همراه دارند. برخی بر این باورند که گسترش استیبل‌کوین‌ها می‌تواند به تقویت نفوذ و کنترل سیستم‌های مالی مرکزی منجر شود. بنابراین، چه آینده‌ای در انتظار ارزهای دیجیتال خواهد بود؟ آیا بیتکوین به عنوان ارز اصلی و واقعی استفاده خواهد شد، یا استیبل‌کوین‌ها جای آن را خواهند گرفت؟
در نهایت، باید گفت که تحولات در دنیای ارزهای دیجیتال به صورت شتابان در حال پیشرفت است و نمی‌توان به طور قطع پیش‌بینی کرد که آینده نشان‌دهنده چه مسیری خواهد بود. این امر بستگی به نحوه توسعه فناوری‌های جدید، مقررات و پذیرش عمومی دارد. به هرحال، یکی از نکات مثبت این است که این عرصه تا به حال شگفتی‌های زیادی را به همراه داشته و هنوز هم پتانسیل‌های زیادی برای نوآوری و تحول دارد.
به عنوان نتیجه، می‌توان گفت که رویای یک شبکه نقدی الکترونیکی همتا به همتا در حال حاضر با چالش‌هایی مواجه شده است که به نوعی ناشی از ظهور استیبل‌کوین‌ها و ماهیت متمرکز آنهاست. با این حال، زمان نشان خواهد داد که کدام یک از این ارزها بر این عرصه مسلط خواهند شد و کدام یک قادر به تحقق وعده‌های اولیه دنیای ارزهای دیجیتال خواهند بود.
