پلاسما در اتریوم به‌عنوان یک رویکرد نوین برای افزایش مقیاس‌پذیری در بلاک چین‌های عمومی شناخته می‌شود. این ساختار مبتنی بر زنجیره‌هایی است که به زنجیره اصلی اتریوم متصل شده و وظیفه پردازش تراکنش‌ها را از طریق مکانیزم‌های خاص خود به انجام می‌رساند. در حقیقت، این زنجیره‌ها به‌عنوان «زنجیره‌های کودک» شناخته می‌شوند که نسخه‌های کوچکی از بلاک چین اصلی اتریوم محسوب می‌شوند.

پلاسما چگونه کار می‌کند؟

زنجیره‌های پلاسما با بهره‌گیری از درختان مرکل، قابلیت ایجاد زنجیره‌های متعددی را فراهم می‌کنند که می‌توانند حجم عظیمی از اطلاعات را مدیریت کنند. این زنجیره‌ها با استفاده از شواهد تقلب (نظیر optimistic rollups) برای حل و فصل اختلافات بین تراکنش‌ها عمل می‌کنند. اگرچه زنجیره‌های پلاسما از امنیت اتریوم بهره‌مند می‌شوند، اما این امنیت تحت تأثیر محدودیت‌های طراحی قرار دارد.

پلاسمای اتریوم چیست؟

چارچوب پلاسما به‌منظور بهبود مقیاس‌پذیری به‌ویژه برای شبکه‌های بلاک چینی مثل اتریوم توسعه یافته است. این زنجیره‌ها روی یک زیرساخت اصلی (زنجیره پایه) بنا شده و از قراردادهای هوشمند مستقر در زنجیره والد برای مدیریت عملیات استفاده می‌کنند.

ورودی‌ها و خروجی‌ها

برای استفاده از پلاسما، کاربران باید از یک قرارداد اصلی در اتریوم برای جابجایی وجوه بین زنجیره اصلی و زنجیره پلاسما کمک بگیرند. این قرارداد به مدیریت وقایع و تعهدات امنیتی مربوط به تراکنش‌ها کمک می‌کند.

تعهدات دولتی

زنجیره‌های پلاسما باوجود پردازش تراکنش‌های خارج از زنجیره، به حفظ تعهدات امنیتی در سطح زنجیره اصلی اتریوم نیاز دارند. اپراتور این زنجیره‌ها موظف است که دوره‌ای تعهدات دولتی را به قرارداد پلاسما ارسال کند تا از امنیت معمول برخوردار شوند.

داوری اختلاف

به‌منظور حفظ یکپارچگی تراکنش‌ها، زنجیره‌های پلاسما به الگوریتم‌های خاصی نیاز دارند. این الگوریتم‌ها از شواهد تقلب در مواقعی که کاربران رفتار مخرب انجام می‌دهند، استفاده می‌کنند.

مشکل خروج انبوه در پلاسما

خروج انبوه به وضعیتی اطلاق می‌شود که کاربران همزمان سعی کنند از زنجیره پلاسما خارج شوند. یکی از چالش‌های موجود، دسترسی به داده‌هاست؛ در مواردی که اپراتور داده‌های مورد نیاز را مخفی می‌کند، کاربران نمی‌توانند به آسانی وضعیت تراکنش‌ها را تأیید کنند.

مزایا و معایب پلاسمای اتریوم

پلاسما به‌عنوان یک تکنولوژی مقیاس‌پذیر، دارای مزایای متعدد از جمله هزینه‌های کم و توان عملیاتی بالا است. با این حال، از محدودیت‌های خاصی نظیر عدم پشتیبانی از محاسبات عمومی و تأخیر در برداشت وجوه نیز رنج می‌برد.

پروتکل‌های مقیاس‌بندی پلاسما در مقابل لایه ۲

با وجود اینکه پلاسما در بدو امر به‌عنوان یک راه‌حل مقیاس‌پذیر مطرح شده بود، ولی در حال حاضر لایه‌های ۲ (L2) با ویژگی‌های بهتر، به‌ویژه در زمینه پشتیبانی از قراردادهای هوشمند به‌عنوان گزینه‌های مطمئن‌تری شناخته می‌شوند.

پلاسما در مقابل زنجیره‌های جانبی و شاردینگ

در مقایسه با زنجیره‌های جانبی، پلاسما می‌تواند از امنیت شبکه اصلی اتریوم بهره‌مند شود که امنیت آن را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. همچنین، زنجیره‌های شاردینگ با ارسال اطلاعات جزئی‌تر به شبکه اصلی، احتمال کمتری برای حملات نشان می‌دهند.